‘Mag ik het even niet weten van mijzelf?’
Die vraag stelde ik mijzelf toen ik aan het worstelen was om een bevroren zeepbel op de foto te zetten. Ik kreeg het niet voor elkaar en de frustratie was groot. 3 verschillende soorten zeepsop gebruikt, 2 verschillende lenzen op de camera gezet, ronddolend door de tuin op zoek naar een plekje uit de wind (want dat was DE tip) en nog lukte het niet. Hoogst hinderlijk! En toen kwam ook nog die vriendin, met dezelfde hobby, en haar post op Instagram van een prachtige bevroren zeepbel in de zon! Ik was op slag jaloers. Ook dat nog. Met bevroren vingers en een gefrustreerd gevoel zette ik een bakje koffie voor mezelf. Even tot rust komen en nadenken.
‘Mag ik het even niet weten?’ Hoe doet ze dat toch? Ik realiseerde mij, dat ik het niet wist, maar mijn vriendin kennelijk wel. Dus wat ik te doen had, is haar expertise inschakelen. Ik stuurde haar een appje. En zij vertelde mij dat het niet makkelijk was, dat het bij haar ook vaak was mislukt, maar dat ze volgehouden had. En, dat zij een kleine zeepbel met de macrolens op de foto had gezet. Met hernieuwde moed, gesteund door het feit dat het bij haar ook eerst mislukte, trok ik mijn jas weer aan. Ik maakte het sop klaar, zette de juiste lens op de camera en besloot in de voortuin de foto te nemen in plaats van in de achtertuin. En na een paar mislukte acties, lukte het me uiteindelijk toch! Een hele geslaagde foto waar ik trots op ben. Maar het meest trots ben ik op het proces. Ik mocht het even niet weten van mijzelf en had de raad van een ander nodig. En door dat mezelf toe te staan, slaagde ik in mijn missie. Een bevroren zeepbelfoto.
Tegen welk dilemma loop jij aan op in je werk? En, als je heel eerlijk bent tegen jezelf, wanneer weet jij het even niet meer?